มันเป็นปีสุดท้ายของการผลิตสำหรับรุ่นที่สี่ของธันเดอร์เบิร์ด แต่มันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับความแปลกใหม่ที่รถนำมา ย้อนกลับไปใน '66 มัสแตงได้รับความสนใจส่วนใหญ่ของตลาด แต่ธันเดอร์เบิร์ดเป็นสิ่งที่แตกต่างกัน มันถูกสร้างขึ้นเช่นเดียวกับการเปลี่ยนแปลงที่หรูหรากว่ารถสปอร์ต มันแพงกว่ารถม้าดั้งเดิมและให้ความสะดวกสบายมากกว่ารถยนต์ส่วนใหญ่ในตลาด The '66 Thunderbird (หรือ T-Bird) ให้ความสำคัญกับตะแกรงโลหะที่มีแผ่นแนวตั้ง แทนที่จะเป็นตรา Blue-Oval มันให้ความสำคัญกับนกที่เก๋ไก๋ คลัสเตอร์ไฟหน้าเลียนแบบรูปร่างตาของนกอินทรี กระพุ้งกลางขนาดเล็กปรับปรุงรูปลักษณ์ของพื้นผิวเรียบบนเครื่องดูดควันแบน แผงไตรมาสที่โดดเด่นครอบคลุมสำหรับล้อหลังที่มีขอบโครเมี่ยมที่แตกต่างรอบซุ้มล้อ ในฐานะที่เป็นศูนย์กลางที่หรูหราธันเดอร์เบิร์ดมีอยู่กับหลังคาไฟฟ้าที่ซ่อนอยู่หลังห้องโดยสารเมื่อหดกลับ ฟอร์ดออกแบบธันเดอร์เบิร์ดเป็นรถเก๋งสุดหรูที่ได้รับแรงบันดาลใจจากรถยนต์หรูหรายุโรป ภายในมันใช้แรงบันดาลใจจาก "ยุคเจ็ท" ด้วยสแต็กตรงกลางที่เอียงซึ่งวางตัวควบคุมสำหรับสเตอริโอและเครื่องปรับอากาศ คลัสเตอร์เครื่องดนตรีให้ความสำคัญกับมาตรวัดความเร็วเชิงเส้นและสี่รอบที่มีมาตรวัดการบินที่ได้รับแรงบันดาลใจจากแรงดันน้ำมันมาตรวัดน้ำมันเชื้อเพลิงอุณหภูมิน้ำหล่อเย็นและการชาร์จ ตัวเลือกเกียร์ที่ติดตั้งคอลัมน์พวงมาลัยแสดงตำแหน่งของมันบนหน้าปัดแยกต่างหาก ในปี 1966 ฟอร์ดได้เปิดตัวเครื่องยนต์ 6.4 ลิตรที่มี 320 HP จับคู่เป็นมาตรฐานพร้อมเกียร์อัตโนมัติสามสปีด